دهی است از بخش کدکن شهرستان تربت حیدریه. سکنۀ آن 290 تن. آب ده از قنات و محصول عمده آن غلات و حبوب و خشکبار است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9). و رجوع به ترجمه سفرنامه مازندران و استرآباد رابینو ص 201 شود
دهی است از بخش کدکن شهرستان تربت حیدریه. سکنۀ آن 290 تن. آب ده از قنات و محصول عمده آن غلات و حبوب و خشکبار است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9). و رجوع به ترجمه سفرنامه مازندران و استرآباد رابینو ص 201 شود
دهی است از بخش بیارجمند شهرستان شاهرود. سکنۀ آن 50 تن. آب ده از یک رشته قنات تأمین میشود و فرآوردۀ عمده آن غلات و پنبه و تنباکو و لبنیات است. در فصل زمستان از طایفۀ سنگسری و کردهای قوچانی جهت چرانیدن ستور و چهارپایان خود به این ده می آیند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
دهی است از بخش بیارجمند شهرستان شاهرود. سکنۀ آن 50 تن. آب ده از یک رشته قنات تأمین میشود و فرآوردۀ عمده آن غلات و پنبه و تنباکو و لبنیات است. در فصل زمستان از طایفۀ سنگسری و کردهای قوچانی جهت چرانیدن ستور و چهارپایان خود به این ده می آیند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)